25/11/08

ΚΑΘΑΡΙΣΕ ΓΙΑ ΠΑΡΤΥ ΣΟΥ!


Πόσο ακόμη θα τριγυρνάμε απαθείς στους γεμάτους μπίχλα ορόφους της φιλοσοφικής;
Μιλιούνια φοιτητών και φοιτητριών πίνουν το καφεδάκι τους στη σχολή μας καθημερινά, γεγονός που δεν θα κατακρίνουμε εμείς ως κάτι το μεμπτό γιατί κάθε άλλο παρά αφύσικο είναι. Αυτό όμως που χωρίς δεύτερη σκέψη θεωρούμε απαράδεκτο είναι ο σωρός των σκουπιδιών που αφήνει πίσω του ο καθένας και καθεμία από εμάς περιμένοντας πως επειδή είναι η δουλειά των καθαριστριών να τα μαζεύουν, τα αφήνουμε εδώ και εκεί λες και είναι τόσο δύσκολο να τα πηγαίνουμε στον πλησιέστερο κάδο. 

Αυτή η στάση των φοιτητών και των φοιτητριών απέναντι στην καθαριότητα μονό δυσκολότερες μπορεί να κάνει τις ήδη άσχημες συνθήκες εργασίας των καθαριστριών(όπως το να ξεσκατίζουν τις τουαλέτες, κάτι προφανώς ανθυγιεινό, να μεταφέρουν βαριές σακουλές και γενικότερα να καταβάλλουν πολύ κόπο και όλα αυτά με την έλλειψη σωματείου και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων εξαιτίας του ιδιωτικού καθεστώτος της εργασίας τους). Για να πάρουμε και μερικά παραδείγματα όμως, αρκεί να σημειωθούν η άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι τουαλέτες, ο χώρος του αίθριου στον 4ο όροφο που συγκεντρώνει αρκετό κόσμο όπως επίσης και το κυλικείο, η σχολή μετά από
εκλογές και η Aula μετά από τις συνελεύσεις. Παντού υπάρχουν σωροί από τσιγάρα, ποτήρια του καφέ, περιτυλίγματα τροφίμων και κάθε λογής σκουπίδια και βρωμιές. Ακόμα και μετά από πάρτυ στη σχολή η εικόνα είναι το ίδιο αποκρουστική.

Εδώ να σημειωθεί ότι μέχρι στιγμής η ίδια απάθεια και ιδιώτευση που συναντάμε με την απουσία των φοιτητών/φοιτητριών από τις κοινές υποθέσεις και την πολιτική, συνεχίζεται και στη στάση που έχουν απέναντι στους δημοσίους χώρους γενικά και κατ’ επέκταση στη σχολή μας. Ας είμαστε ειλικρινείς, ισχύει το ίδιο και όταν βρισκόμαστε στα σπίτια μας; Φυσικά όχι αφού γίνεται αυτή η διάκριση μεταξύ του δημοσίου και του ιδιωτικού χώρου. Είναι εμφανής η απαξίωση που υπάρχει γενικά απέναντι στους δημοσίους χώρους κάτι που επιβεβαιώνεται και με την παντελή έλλειψη σεβασμού των φοιτητών/φοιτητριών απέναντι στη σχολή μας ως δημόσιο χώρο που ανήκει σε όλους μας μα και σε κανέναν, τον οποίο όμως και καπηλεύονται ως δικό τους. Ποιος αρέσκεται στο να παρατάει τα σκουπίδια του εδώ και κει στο σπίτι του; Αντιθέτως στη σχολή, στους δρόμους και κατά συνεπεία σε οποιονδήποτε δημόσιο χώρο βρωμίζουμε και μάλιστα με περίσσιο θράσος.

Τέλος, ας αναφερθεί εδώ ότι αιτία αυτής της συμπεριφοράς, πιστεύουμε, ότι είναι και η φανερή υποτίμηση της χειρωνακτικής εργασίας σε αντίθεση με την πνευματική. Βλέπουμε δηλαδή πως για διαφορετικούς λόγους ο καθένας και η καθεμία από εμάς, αποσκοπούμε στην εισαγωγή στα πανεπιστήμια είτε για μια άνοδο στην κοινωνική ιεραρχία, είτε για μια σταθερή δουλειά κάποια στιγμή στο μέλλον, είτε για έναν καλό μισθό. Από τη στιγμή λοιπόν που ο καθένας από εμάς αποφεύγει τη χειρωνακτική εργασία για οποιονδήποτε προσωπικό του λόγο και με κάθε τρόπο, σημαίνει και ότι θα αδιαφορεί για όσους και όσες(όσες στη συγκεκριμένη περίπτωση) την εκτελούν; Μήπως τελικά φταίει και αυτή η υποτίμηση στην επιδείνωση των συνθηκών εργασίας των καθαριστριών; Καλό είναι ο καθένας να αναλογιστεί το μερίδιο της ευθύνης (και της βρώμας) που του αντιστοιχεί.

ΔΕΝ ΞΕΛΕΡΩΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ…


Νεότερη Παλαιότερη Αρχική